สุภาษิตไทย หมวด ล

ลงเรือแป๊ะ ต้องตามใจแป๊ะ
หมายถึง เมื่ออะไรๆ ต้องอาศัยเขา ก็ต้องตามใจเขา ถ้าไปขัดใจเขา เขาอาจไม่ช่วยเราหรือไล่เราออกก็ได้

ลมไม่พัด ใบไม้ไม่ไหว
หมายถึง ไม่มีอะไรเป็นเค้ามูลมาก่อนแล้ว ก็คงไม่มีเรื่องมีราวเกิดขึ้นเป็นแน่

ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก
หมายถึง ดีแต่พูด เม้าท์ แต่ทำจริง ๆ ทำไม่ได้

ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึง ของบางสิ่งอาจถูก เข้ากันได้ดี เหมาะกับคนหนึ่ง แต่อาจไม่เหมาะกับอีกคน

ลืมตาอ้าปาก
หมายถึง มีฐานะดีขึ้นกว่าเดิม

ลูกขุนพลอยพยัก
หมายถึง พวกประจบสอพลอ ผู้ที่คอยว่าตามผู้ใหญ่ เจ้านาย

ลูกผีลูกคน
หมายถึง จะเอาแน่นอนไม่ได้ มักใช้ในกรณีสำคัญ ๆ

ลูบหน้าปะจมูก
หมายถึง จะทำอะไรเด็ดขาดจริงจังลงไปไม่ได้ เพราะเกรงจะไปกระทบพวกพ้องตัวเอง

เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง
หมายถึง หาเศษหาเลยหรือมีผลประโยชน์พลอยได้จากหน้าที่ที่ตนทำเปรียบเหมือนคนเลี้ยงช้าง ซึ่งช้างก็มีค่าหญ้าอันเป็นส่วนของช้าง คนเลี้ยงช้างอาจเบียดบังเอาส่วนหนึ่งของค่าหญ้าเป็นผลประโยชน์ของตัว

เลือกนักมักได้แร่
หมายถึง เลือกไปเลือกมา ในที่สุดมักจะไปได้ที่ไม่ดี มักใช้ในกรณีเลือกคู่ เลือกไปเลือกมาในที่สุดไปได้คนที่ไม่ดีมาเป็นคู่ครอง แร่ในที่นี้หมายถึงขี้แร่ หรือแร่เลวๆ ที่ไม่มีค่าอะไรกัน

เลือดข้นกว่าน้ำ
หมายถึง ความสัมพันธ์ระหว่างญาติพี่น้องมีความสำคัญกว่าความสัมพันธ์กับคนภายนอก

เล่นกับหมา หมาเลียปาก เล่นกับสาก สากต่อยหัว
หมายถึง ถ้าลดตัวไปเล่นหัวกับคนชั้นต่ำกว่า เขาก็อาจตีเสมอทำลวนลามเอา สากในที่นี้หมายถึงสากตำข้าวที่เขาพิงไว้ ถ้าใครซุกซนไปจับต้องเข้า สากอาจเลื่อนล้มทับถูกหัวถูกหูก็ได้

เล่นเอาเถิดเจ้าล่อ
หมายถึง อาการหลบไปมาเพื่อไม่ให้พบ

โลภมาก ลาภหาย
หมายถึง โลภมากเกินไป ในที่สุดจะไม่ได้อะไรเลย ท่าสอนให้รู้จักมีความพอประมาณไว้บ้าง