คนที่มีความกล้ามากเกินไป หรือทำตัวอวดฉลาดอาจจะต้องพบเจอกับอันตราย
กล้าเกินไปมักจะเกิดอันตรายได้
ประเภทสำนวน
"กล้านักมักบิ่น" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเทียบที่มีความหมายแฝง ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ได้ให้คำสอนโดยตรงแบบสุภาษิต แต่เป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมของคนที่มีความกล้าหาญมากเกินไปจนอาจนำไปสู่ความเสียหาย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้สะท้อนแนวคิดว่าความกล้าหาญที่มากเกินไปโดยไม่รู้จักระมัดระวังหรือประเมินสถานการณ์ มักจะนำไปสู่ความเสียหายหรือความล้มเหลว คำว่า 'บิ่น' หมายถึงแตกหักเสียหายบางส่วน ซึ่งเปรียบเสมือนผลกระทบที่เกิดจากการกระทำที่ใจกล้าเกินไปโดยขาดการไตร่ตรอง
ตัวอย่างการใช้สำนวน "กล้านักมักบิ่น" ในประโยค
- เขาชอบท้าทายความเร็วด้วยการขับรถซิ่งบนทางด่วน สุดท้ายก็ประสบอุบัติเหตุจนรถพังยับ กล้านักมักบิ่นจริงๆ
- อย่าเสี่ยงลงทุนทั้งหมดที่มีในหุ้นตัวเดียว กล้านักมักบิ่น ถ้าหุ้นร่วงเมื่อไหร่ก็หมดตัวได้
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
ประเภทสำนวน
"กล้านักมักบิ่น" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยที่มีความหมายแฝง ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ได้เป็นคำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต แต่เป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมของคนที่กล้าเกินไปจนอาจเกิดผลเสีย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
เป็นคำพังเพยที่สะท้อนถึงผลลัพธ์ของความกล้าหาญที่มากเกินไป โดยไม่คำนึงถึงความเสี่ยงหรืออันตราย คำว่า 'บิ่น' หมายถึงการแตกหัก หรือพลาดพลั้ง ดังนั้นสำนวนนี้จึงสื่อว่าคนที่กล้าเกินขอบเขต มักจะพบกับความผิดพลาดหรือล้มเหลวในที่สุด
ตัวอย่างการใช้สำนวน "กล้านักมักบิ่น" ในประโยค
- น้องชายเขาพยายามลงทุนในหุ้นเสี่ยงสูงทั้งที่ไม่มีความรู้เลย กล้านักมักบิ่น ตอนนี้เจ๊งหมดตัวแล้ว
- อย่าไปปีนผาชันโดยไม่มีอุปกรณ์เลยนะ กล้านักมักบิ่น อันตรายถึงชีวิตได้
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
