หวังในสิ่งที่อยู่ไกลตัว มันเป็นไปได้ยาก
ประเภทสำนวน
"ชี้นกบนปลายไม้" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความเปรียบเทียบที่มีความหมายแฝง ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และเป็นวลีที่ต้องนำไปเปรียบเทียบกับสถานการณ์
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้เปรียบเทียบถึงการชี้ให้คนอื่นดูนกที่เกาะอยู่บนปลายไม้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน เพราะนกอาจบินหนีไปก่อนที่อีกฝ่ายจะได้เห็น เปรียบเหมือนการพูดถึงสิ่งที่ยังไม่แน่นอน หรือเรื่องที่คาดเดาล่วงหน้า ซึ่งอาจไม่เป็นจริงตามที่พูด ใช้เปรียบคนที่พูดเกินความจริง หรือพูดอ้างถึงสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นจริง
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ชี้นกบนปลายไม้" ในประโยค
- คุณอย่าเพิ่งชี้นกบนปลายไม้ว่าเราจะได้กำไรเท่านั้นเท่านี้ ธุรกิจนี้ยังไม่เริ่มเลย ผลลัพธ์อาจไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง
- นักการเมืองคนนั้นชอบชี้นกบนปลายไม้ สัญญานโยบายมากมายแต่พอได้รับเลือกตั้งแล้วกลับทำไม่ได้อย่างที่พูด
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
