กังวลทุกข์ร้อนก่อนในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น
เป็นกังวล ทุกข์ร้อน หวาดกลัวในเรื่องที่ยังมาไม่ถึง ยังไม่เกิดขึ้น
ประเภทสำนวน
"ตีตนก่อนไข้" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยถึงพฤติกรรมมนุษย์ที่กังวลหรือกลัวเรื่องร้ายที่ยังไม่เกิดขึ้น มีลักษณะเป็นการเปรียบเทียบกับอาการคนไข้ที่มีไข้ ต้องตีความมากกว่าจะเข้าใจความหมายตรงตัว
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีที่มาจากการเปรียบเทียบกับอาการของคนป่วยที่มีไข้ ซึ่งปกติเมื่อมีไข้จะมีอาการตัวร้อน หนาวสั่น และปวดเมื่อยตามร่างกาย แต่การ 'ตีตนก่อนไข้' คือการแสดงอาการเจ็บปวดหรือทุกข์ทรมานทั้งที่ยังไม่ได้เป็นไข้ เปรียบกับการกังวลหรือทุกข์ใจกับปัญหาที่ยังไม่เกิดขึ้น
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ตีตนก่อนไข้" ในประโยค
- เธอยังไม่รู้เลยว่าจะสอบได้หรือไม่ แต่กลับนั่งร้องไห้เสียใจไปก่อนแล้ว นี่เรียกว่าตีตนก่อนไข้ชัดๆ
- คุณไม่ต้องตีตนก่อนไข้หรอก รอผลการสัมภาษณ์งานออกมาก่อน แล้วค่อยคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
ประเภทสำนวน
"ตีตนก่อนไข้" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความเปรียบเทียบที่ต้องตีความเพิ่มเติม มีลักษณะเปรียบเปรยพฤติกรรมแสดงอาการก่อนเกิดเหตุ ไม่ใช่คำสอนโดยตรง หรือสำนวนที่มีความหมายเฉพาะเจาะจง
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้เปรียบเทียบกับคนที่แสดงอาการเจ็บป่วยทั้งที่ยังไม่ได้ป่วยจริง หรือกังวลเกินเหตุในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น มาจากการเปรียบเทียบกับคนที่หวาดกลัวว่าจะเป็นไข้ จึงแสดงอาการเหมือนคนป่วยไว้ก่อน ทั้งที่ยังไม่มีอาการป่วยจริง
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ตีตนก่อนไข้" ในประโยค
- ยังไม่รู้เลยว่าจะสอบได้หรือไม่ แต่เธอก็ตีตนก่อนไข้ว่าตกแน่ๆ ทั้งที่ยังไม่ประกาศผลเลย
- พวกคุณกำลังตีตนก่อนไข้นะ โครงการยังไม่ถูกยกเลิก แค่เลื่อนออกไปก่อนเท่านั้น ไม่ต้องกังวลมากไป
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
