น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง

ประเภทสำนวน

"น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความเปรียบเทียบสถานการณ์บางอย่างโดยใช้ภาพของธรรมชาติ มีความหมายแฝงที่ต้องตีความ ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่คำเฉพาะที่แปลตรงตัวไม่ได้เหมือนสำนวนไทย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้เปรียบเปรยถึงสถานการณ์ที่เมื่อเกิดภาวะน้ำท่วม ต้นผักบุ้งที่ปกติชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะกลับดูโหรงเหรง ไม่เจริญงอกงาม เพราะมีน้ำมากเกินไป ใช้เปรียบเทียบกับสถานการณ์ที่คนที่ควรจะได้รับประโยชน์จากสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีมากล้น กลับไม่ได้รับประโยชน์หรือได้รับประโยชน์น้อยกว่าที่ควรจะเป็น

ตัวอย่างการใช้สำนวน "น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง" ในประโยค

• ของบประมาณมาหลายร้อยล้าน แต่คนในชุมชนยังยากจนเหมือนเดิม เป็นน้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรงจริงๆ
• โรงเรียนได้รับการสนับสนุนอุปกรณ์การสอนมากมาย แต่ผลการเรียนของนักเรียนกลับแย่ลง นี่คือน้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรงชัดๆ

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี