พูดห้าว ๆ หรือ พูดไม่มีหางเสียง
ประเภทสำนวน
"มะนาวไม่มีน้ำ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความเปรียบเปรยที่ต้องตีความเพิ่มเติม เปรียบลักษณะนิสัยหรือพฤติกรรมของบุคคล ไม่ใช่คำสอนโดยตรงแบบสุภาษิต และไม่ใช่วลีเฉพาะที่ต้องตีความพิเศษแบบสำนวนไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้เปรียบเปรยถึงคนที่มีลักษณะเย็นชา ไม่มีความเมตตา ไม่มีน้ำใจ หรือไม่มีความเอื้อเฟื้อต่อผู้อื่น เหมือนกับมะนาวที่ไม่มีน้ำ ซึ่งมะนาวโดยปกติจะมีน้ำเปรี้ยวอยู่ข้างใน แต่ถ้ามะนาวไม่มีน้ำก็จะไม่มีประโยชน์ ไม่สามารถนำไปใช้ปรุงอาหารหรือทำเครื่องดื่มได้
ตัวอย่างการใช้สำนวน "มะนาวไม่มีน้ำ" ในประโยค
- เขาเป็นคนมะนาวไม่มีน้ำ ไม่เคยช่วยเหลือใครเลย แม้แต่เพื่อนที่ลำบาก
- อย่าไปขอความช่วยเหลือจากพี่คนนั้นเลย เขาเป็นคนมะนาวไม่มีน้ำ ไม่เคยเอื้อเฟื้อใครหรอก
- ถึงจะรวยแค่ไหนแต่ถ้าเป็นคนมะนาวไม่มีน้ำ ก็ไม่มีใครอยากคบหาด้วย
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
ประเภทสำนวน
"มะนาวไม่มีน้ำ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรย ที่ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรง และไม่ใช่วลีที่มีความหมายเฉพาะแบบสำนวนไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
มาจากลักษณะของมะนาวที่ขาดน้ำหรือฝ่อ จะแห้งและไม่มีน้ำให้คั้น เปรียบกับคนที่ไม่มีประโยชน์ หรือไม่มีความสามารถที่จะช่วยเหลือผู้อื่นได้ มักใช้พูดถึงคนที่ไม่มีกำลังทรัพย์ ความรู้ หรืออำนาจที่จะช่วยเหลือผู้อื่น แม้จะมีความตั้งใจดีก็ตาม
ตัวอย่างการใช้สำนวน "มะนาวไม่มีน้ำ" ในประโยค
- อยากช่วยเหลือเพื่อนที่เดือดร้อนเรื่องเงิน แต่ตัวเองก็เป็นมะนาวไม่มีน้ำ เลยได้แค่ให้กำลังใจ
- ถึงจะอยากให้คำปรึกษาเรื่องธุรกิจ แต่ฉันเป็นมะนาวไม่มีน้ำ ไม่มีความรู้ด้านนี้เลย
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
