มีเงินเขานับว่าเป็นน้อง มีทองเขานับว่าเป็นพี่

ประเภทสำนวน

"มีเงินเขานับว่าเป็นน้อง มีทองเขานับว่าเป็นพี่" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นข้อความที่ให้ข้อคิดหรือคำสอนโดยตรงเกี่ยวกับค่านิยมในสังคม มีโครงสร้างประโยคที่สมบูรณ์ในตัวเอง และให้คำสอนที่ชัดเจนโดยไม่ต้องตีความเพิ่มเติม

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สุภาษิตนี้สะท้อนค่านิยมของสังคมที่ให้ความสำคัญกับทรัพย์สินและฐานะทางเศรษฐกิจมากกว่าความสัมพันธ์ทางเครือญาติหรือคุณค่าด้านอื่น แสดงให้เห็นว่าผู้คนมักให้เกียรติและนับถือคนที่มีฐานะร่ำรวยมากกว่า โดยใช้คำว่า 'น้อง' และ 'พี่' เป็นสัญลักษณ์แสดงลำดับความเคารพนับถือ

ตัวอย่างการใช้สำนวน "มีเงินเขานับว่าเป็นน้อง มีทองเขานับว่าเป็นพี่" ในประโยค

• สังคมสมัยนี้ยังคงเป็นเหมือนสุภาษิตที่ว่า มีเงินเขานับว่าเป็นน้อง มีทองเขานับว่าเป็นพี่ คนรวยมักได้รับการปฏิบัติดีกว่าคนทั่วไป
• พ่อค้าคนนั้นแต่ก่อนไม่มีใครสนใจ พอรวยขึ้นมาใครๆ ก็เข้าหา จริงดังสุภาษิตที่ว่า มีเงินเขานับว่าเป็นน้อง มีทองเขานับว่าเป็นพี่
• เขาเคยเป็นคนธรรมดา แต่พอถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง ญาติพี่น้องที่ไม่เคยติดต่อก็กลับมาหาทันที เห็นได้ชัดว่า มีเงินเขานับว่าเป็นน้อง มีทองเขานับว่าเป็นพี่

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี