มือห่าง ตีนห่าง

ประเภทสำนวน

"มือห่าง ตีนห่าง" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นถ้อยคำเปรียบเปรยถึงลักษณะพฤติกรรมของคนที่ชอบเดินห่างๆ ในที่สาธารณะ ไม่ใช่คำสอนโดยตรงแบบสุภาษิต และไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้จากคำเหล่านี้โดยไม่รู้บริบท

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้หมายถึง คนที่ไม่ค่อยเกาะแกะหรือติดตามใคร มักทำอะไรเป็นอิสระ ไม่ยอมผูกมัดหรือเกี่ยวข้องกับผู้อื่นมากนัก โดยเปรียบเปรยจากลักษณะทางกายภาพของคนที่เดินห่างๆ ไม่เกาะกลุ่มหรือคลุกคลีกับผู้อื่น

ตัวอย่างการใช้สำนวน "มือห่าง ตีนห่าง" ในประโยค

• ฉันไม่ต้องกังวลเรื่องน้องคนนี้หรอก เขาเป็นคนมือห่าง ตีนห่าง ไม่ค่อยมายุ่งวุ่นวายกับใครง่ายๆ
• ถึงจะเป็นญาติกัน แต่ครอบครัวเขาเป็นพวกมือห่าง ตีนห่าง นานๆ จะมาเยี่ยมเยียนกันสักครั้ง

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี