วัวใครเข้าคอกคนนั้น

คำสุภาษิต

หมายถึง กรรมที่ใครสร้างไว้ ย่อส่งผลให้แก่ผู้นั้น

ประเภทสำนวน

"วัวใครเข้าคอกคนนั้น" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความเปรียบเทียบที่มีความหมายแฝง ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงแบบสุภาษิต และไม่ใช่คำเฉพาะที่แปลตรงตัวไม่ได้แบบสำนวนไทย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

คำพังเพยนี้มาจากวิถีชีวิตชาวบ้านในสังคมเกษตรกรรม ที่เลี้ยงวัวควาย เมื่อเลิกงานตอนเย็น วัวของใคร เจ้าของก็ต้องนำวัวของตนเข้าคอกของตน เปรียบเหมือนเรื่องหรือปัญหาใด คนที่เกี่ยวข้องหรือรับผิดชอบก็ต้องจัดการเอง คนอื่นไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยว

ตัวอย่างการใช้สำนวน "วัวใครเข้าคอกคนนั้น" ในประโยค

เรื่องทะเลาะกันของสามีภรรยาบ้านนั้น ไม่ต้องไปยุ่ง ปล่อยให้วัวใครเข้าคอกคนนั้น
เธอไม่ต้องไปช่วยแก้ปัญหาให้เขาหรอกนะ วัวใครเข้าคอกคนนั้น เราไม่ควรไปก้าวก่ายเรื่องของคนอื่น

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี

พจนานุกรมไทย วัวใครเข้าคอกคนนั้น หมายถึง:

(สํา) น. กรรมที่มีผู้ใดทําไว้ย่อมส่งผลให้แก่ผู้นั้น ดุจวัวที่กลับเข้าคอกของมันเอง.

หมายเหตุ

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย