สิบเบี้ยใกล้มือ

คำสุภาษิต

หมายถึง ของหรือประโยชน์ที่ควรได้ก็เอาไว้ก่อน

ประเภทสำนวน

"สิบเบี้ยใกล้มือ" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นคำสอนโดยตรงที่ให้แง่คิดเรื่องการเลือกผลประโยชน์ที่แน่นอนแม้จะน้อยกว่า แทนที่จะเสี่ยงกับสิ่งที่ไม่แน่นอนแต่อาจจะมากกว่า มีลักษณะเป็นข้อคิดหรือคำสอนที่ชัดเจน

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มาจากการเล่นพนันสมัยโบราณ โดย 'เบี้ย' เป็นเงินตราโบราณที่ใช้ในการแลกเปลี่ยน ความหมายคือ การเลือกสิ่งที่แน่นอนแม้จะมีมูลค่าน้อย (สิบเบี้ย) แต่อยู่ใกล้มือหรือมีโอกาสได้มาแน่นอน ดีกว่าการเสี่ยงหวังผลประโยชน์ที่มากกว่าแต่ไม่แน่นอน

ตัวอย่างการใช้สำนวน "สิบเบี้ยใกล้มือ" ในประโยค

พี่ตัดสินใจรับงานที่เงินเดือนน้อยกว่าแต่บริษัทมั่นคง ดีกว่าเสี่ยงกับบริษัทใหม่ที่เสนอเงินเดือนสูงแต่ยังไม่มีชื่อเสียง เรียกว่าเป็นคนสิบเบี้ยใกล้มือ
ฉันว่าเธอควรเลือกแฟนคนปัจจุบันที่รักเธอจริงๆ ดีกว่าไปหวังคนที่ดูดีแต่ยังไม่แน่ใจ สิบเบี้ยใกล้มือนี่แหละดีที่สุด

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี

พจนานุกรมไทย สิบเบี้ยใกล้มือ หมายถึง:

(สํา) น. ของเล็กน้อยที่จะได้แน่ ๆ ควรเอาไว้ก่อน.

หมายเหตุ

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย