เบี้ยบ้ายรายทาง

คำสุภาษิต

หมายถึง เงินที่ต้องใช้จ่าย หรือเสี่ยไปเรื่อย ๆ ในขณะทำธุรกิจให้สำเร็จ

ประเภทสำนวน

"เบี้ยบ้ายรายทาง" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำที่ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะในวัฒนธรรมไทย เป็นคำเฉพาะที่ใช้เรียกการกระทำลักษณะนี้โดยเฉพาะ

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มีที่มาจากการเดินทางในสมัยก่อน เมื่อผู้คนต้องเดินทางไกล มักต้องใช้จ่ายเงินทอง (เบี้ย) ระหว่างทาง เช่น ค่าอาหาร ค่าที่พัก หรือค่าใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ ที่ต้องจ่ายตลอดเส้นทาง คำว่า 'บ้าย' เป็นคำโบราณที่หมายถึง การใช้จ่ายหรือสูญเสียไป

ตัวอย่างการใช้สำนวน "เบี้ยบ้ายรายทาง" ในประโยค

การทำธุรกิจแบบนี้มีค่าเบี้ยบ้ายรายทางเยอะมาก ทั้งค่าน้ำร้อนน้ำชา ค่าอำนวยความสะดวก ทำให้ต้นทุนสูงเกินคาด
การไปติดต่อราชการในหลายหน่วยงานทำให้เขาต้องเสียเบี้ยบ้ายรายทางมากมาย กว่าจะได้เอกสารที่ต้องการ

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี

พจนานุกรมไทย เบี้ยบ้ายรายทาง หมายถึง:

(สํา) น. เงินที่จะต้องใช้จ่ายหรือเสียไปเรื่อย ๆ เป็นระยะ ๆ ในขณะทําธุรกิจอย่างใดอย่างหนึ่งให้สําเร็จ.

หมายเหตุ

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย