คือคนเรา นานาจิตตัง มีความเห็นไม่เหมือนกัน
เหมือนไม้ไผ่ลำเดียวกัน ก็มีหลายปล้อง แต่ละปล่องก็ยาวไม่เท่ากัน พี่น้องแม้ท้องเดียวกัน แต่ความคิดเห็นก็ไม่จำเป็นจะต้องเหมือนกัน
ประเภทสำนวน
"ไม้ลำเดียวยังต่างปล้อง พี่กับน้องยังต่างใจ" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นถ้อยคำที่แสดงคำสอนหรือข้อคิดโดยตรง มีความชัดเจนในตัวเอง ให้ข้อคิดเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์ที่แม้จะเป็นพี่น้องกันก็มีความคิดแตกต่างกัน เป็นประโยคสมบูรณ์ที่ผู้ฟังเข้าใจได้ทันที
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สุภาษิตนี้เปรียบเทียบธรรมชาติของไม้ไผ่ลำเดียวที่มีปล้องแต่ละปล้องไม่เหมือนกัน กับพี่น้องที่เกิดจากพ่อแม่เดียวกันแต่ก็มีความคิด อุปนิสัย และความรู้สึกที่แตกต่างกัน เป็นการให้ข้อคิดว่าความแตกต่างระหว่างบุคคลเป็นเรื่องธรรมชาติ แม้แต่คนที่เป็นพี่น้องกันก็ตาม
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ไม้ลำเดียวยังต่างปล้อง พี่กับน้องยังต่างใจ" ในประโยค
- ถึงแม้จะเป็นเรื่องในครอบครัว เราก็ควรรับฟังความคิดเห็นของทุกคน เพราะไม้ลำเดียวยังต่างปล้อง พี่กับน้องยังต่างใจ
- พ่อแม่ไม่ควรเปรียบเทียบลูกหรือคาดหวังให้ลูกทุกคนเหมือนกัน เพราะไม้ลำเดียวยังต่างปล้อง พี่กับน้องยังต่างใจ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
