ประเภทสำนวน
"พอฟัดพอเหวี่ยง" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีหรือคำที่ใช้เฉพาะ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ และไม่ได้มีลักษณะเป็นคำสอนโดยตรงหรือการเปรียบเทียบที่ชัดเจน ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้กันในภาษาไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวน 'พอฟัดพอเหวี่ยง' มีความหมายว่า ทำอะไรแบบสูสี ไม่เหนือกว่าหรือด้อยกว่ากันมาก มีการต่อสู้หรือแข่งขันกันที่ทัดเทียมกัน ไม่มีฝ่ายใดได้เปรียบหรือเสียเปรียบชัดเจน เป็นสำนวนที่มักใช้กับการแข่งขันหรือการต่อสู้ที่ค่อนข้างสมดุล
ตัวอย่างการใช้สำนวน "พอฟัดพอเหวี่ยง" ในประโยค
- การแข่งขันฟุตบอลเมื่อวานนี้ ทั้งสองทีมเล่นกันพอฟัดพอเหวี่ยง จนจบเกมด้วยผลเสมอ 1-1
- ถึงบริษัทของเราจะเล็กกว่า แต่ในด้านคุณภาพสินค้า เราก็ยังพอฟัดพอเหวี่ยงกับคู่แข่งรายใหญ่ได้
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
