ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ
หมายถึง รู้ที่ต่ำที่สูง รู้อะไรควรไม่ควร
หมายถึง ความแตกต่างทางฐานะ และชนชั้น, มักใช้ในความปฏิเสธ
หมายเหตุ
คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ
สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย
ภาพประกอบ ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ
คำสุภาษิตที่คล้ายกัน
กาในฝูงหงส์ กำขี้ดีกว่ากำตด ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด ฆ่าควายเสียดายพริก ซื้อควายหน้านา ซื้อผ้าหน้าตรุษ นอนสูงให้นอนคว่ำ นอนต่ำให้นอนหงาย ฝนตกไม่ทั่วฟ้า สี่ตีนยังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง อย่าเอาทองไปลู่กระเบื้อง อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ เล่นกับหมา หมาเลียปาก เล่นกับสาก สากต่อยหัว เอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุง
