ลูกย่อมไม่ต่างกับพ่อแม่มากนัก
ประเภทสำนวน
"ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นข้อความที่ให้ข้อคิดและคำสอนโดยตรง มีความชัดเจนในตัวเอง โดยไม่ต้องตีความเพิ่มเติมมาก และมีลักษณะเป็นคำสอนที่สมบูรณ์ในตัวเองเกี่ยวกับหลักความจริงในเรื่องพันธุกรรมและการอบรมเลี้ยงดู
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สุภาษิตนี้มาจากการสังเกตธรรมชาติที่ว่าเมื่อผลไม้หล่นจากต้น มักจะตกลงมาอยู่ไม่ไกลจากโคนต้นนั้น เปรียบเทียบกับลูกหลานที่มักจะมีลักษณะนิสัย พฤติกรรม หรือความสามารถคล้ายคลึงกับพ่อแม่หรือบรรพบุรุษ ไม่ว่าจะเป็นเพราะพันธุกรรมหรือการอบรมเลี้ยงดู
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น" ในประโยค
- พอเห็นลูกชายของคุณสมชายเล่นดนตรีเก่งแบบนี้ ก็ไม่แปลกใจเลย เพราะลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น คุณพ่อเขาก็เป็นนักดนตรีมาก่อน
- เด็กคนนี้พูดจาฉะฉาน มีหลักการเหตุผลดีมาก ไม่น่าแปลกใจเลย ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น พ่อแม่เขาก็เป็นนักวิชาการทั้งคู่
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี