โค่นกล้วยอย่าไว้หน่อ ฆ่าพ่ออย่าไว้ลูก

ประเภทสำนวน

"โค่นกล้วยอย่าไว้หน่อ ฆ่าพ่ออย่าไว้ลูก" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นคำสอนโดยตรงที่ให้ข้อคิดอย่างชัดเจน เกี่ยวกับการทำสิ่งใดให้ทำอย่างเด็ดขาด ไม่ต้องตีความเพิ่มเติม มีความสมบูรณ์ในตัวเอง

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สุภาษิตนี้สอนเรื่องการกำจัดสิ่งไม่ดีให้หมดสิ้น หากต้องการกำจัดปัญหา ควรทำอย่างถอนรากถอนโคน เพราะหากเหลือ 'หน่อ' จากต้นกล้วยที่โค่น หรือเหลือ 'ลูก' จากศัตรูที่กำจัด สิ่งเหล่านั้นจะเติบโตและกลับมาสร้างปัญหาได้อีก เปรียบเสมือนการแก้ปัญหาที่ต้องแก้ให้ถึงรากเหง้า ไม่เช่นนั้นจะกลับมาเป็นปัญหาซ้ำอีก

ตัวอย่างการใช้สำนวน "โค่นกล้วยอย่าไว้หน่อ ฆ่าพ่ออย่าไว้ลูก" ในประโยค

• ผู้บริหารที่ดีต้องกำจัดปัญหาคอร์รัปชันอย่างเด็ดขาด โค่นกล้วยอย่าไว้หน่อ ฆ่าพ่ออย่าไว้ลูก จึงจะแก้ปัญหาได้จริง
• เมื่อตัดสินใจยกเลิกโครงการแล้ว ต้องยกเลิกทั้งหมด โค่นกล้วยอย่าไว้หน่อ ฆ่าพ่ออย่าไว้ลูก ไม่เช่นนั้นจะกลับมาเป็นปัญหาภายหลัง

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี